โฆเซ ลุยส์ กับชีวิตที่พลิกผัน

โฆเซ ลุยส์กับชีวิตที่พลิกผัน วันที่ 27 มีนาคม 1990 แต่ทุกคนรู้จักเขาในฐานะกองหน้าเรอัล มาดริด และทีมชาติสเปนคนปัจจุบัน

โฆเซ ลุยส์ ในวัย 33 ถึงแม้ว่าจะเข้าสู่ช่วงปลายอาชีพค้าแข้ง แต่เขากำลังอยู่ในช่วงเวลาที่ยอดเยี่ยม ในช่วงระยะมีนาคมถึงมิถุนายนได้รับใช้ทีมชาติ ยิงได้ 2 ประตูในการลงเล่นกับ นอร์เวย์ ที่ มาลาก้า , ได้แชมป์ยูฟ่า เนชั่นส์ ลีก และวันต่อมาก็ได้เปิดตัวกับ เรอัล มาดริดชีวิตช่างพลิกผันเสียจริงๆ

โฆเซ ลุยส์ อาจกล่าวได้ว่าช่วงเวลาตลอดหลายเดือนที่ผ่านมานี้ คือช่วงเวลาที่ โฆเซลู ไม่มีทางลืมมันได้เลยตลอดชีวิต ซึ่งวันนี้เราจะได้คุยกับเขา ถึงที่มาที่ไปของการก้าวสู่การเล่นในระดับท็อปของเขาซึ่งเราเชื่อว่าแน่ๆว่ามันไม่ได้มาโดยง่าย

อาจจะไม่ใช่นะ แต่อย่างน้อยผมก็ยืนยันได้ว่าผมมีความสุขความสุข , คงเป็นคำนี้แหละที่เพอร์เฟกต์ที่สุดแล้วที่จะอธิบายถึงสิ่งที่ผมเป็นอยู่ในเวลานี้ ไม่บ่อยเหมือนเมื่อก่อนแล้ว แต่ถ้าถามผมเมื่อหลายเดือนก่อนหน้านั้น ผมคงตอบว่าใช่ ผมต้องหยอกตัวเองบ่อยๆเพื่อบอกว่ามันคือเรื่องจริง

ผมคงจะตอบคุณว่ามันเป็นไปไม่ได้เลยกับสิ่งที่คุณกำลังพูดกับผม ตอนนั้นผมไปกับ การ์บาฆาล เพราะเขาจะให้ผมลงที่สโมสรก่อน ทุกอย่างในตอนนั้นเป็นไปได้ด้วยดี แต่ผมประหม่ามาก ผมไม่รู้ว่าผมจะต้องเจอกับอะไร ตอนนั้นผมรู้แค่ว่ายังเหลือนักเตะรุ่นเดียวกับผมในสมัยกาสตีย่าอยู่กับทีม แล้วตอนที่ผมเข้าไปในห้องแต่งตัว ผมก็พูดว่า อุ๊บส์ ! ในที่สุดฉันก็มาอยู่ที่นี่ นายต้องลืมสิ่งที่ผ่านมา เอนจอยไปกับช่วงเวลานี้

แต่กับคนโตมันที่ทำให้เขาตื่นเต้นมาก แต่ไม่ใช่แค่กับ เรอัล มาดริด เท่านั้น มันยังเป็นครั้งแรกที่เขาจะได้อยู่ใกล้ชิดกับครอบครัวของเขา ,กับปู่ย่า,กับป้าและกับลูกพี่ลูกน้องของเขา นั่นคือความสุขแบบสำหรับเขา ที่ได้อยู่ใกล้กับคนในครอบครัว ไม่นาน เพราะสโมสรมอบให้ในวันแถลงข่าวเปิดตัวเลย

เขาเป็นมากกว่าเพื่อนร่วมทีม เป็นมากกว่าเพื่อน เขาเป็นคนที่ช่วยเหลือผมอย่างมาก โดยเฉพะในช่วงปีหลังๆมานี้ ตอนนั้นดีลยังไม่บรรลุข้อตกลง มันสามารถเกิดอะไรขึ้นก็ได้ อาจจะจบเรียบร้อยหรือล้มเหลว ดานี่ ช่วยเหลือผมอย่างมาก เขาช่วยให้ผมใจเย็น เขารู้ว่าระบบการทำงานของสโมสรเป็นอย่างไร และค่อยๆถ่ายทอดให้ผมเข้าใจ

ตอนที่ทุกอย่างกำลังไปได้สวยเลย ทุกคนก็จะรอรุมล้อมคุณ ผมเคยผ่านช่วงที่เลื่อนชั้นขึ้นมาในระดับเซกุนด้ากับทีมชุดกาสตีย่า ตอนที่คุณอยู่ต่างประเทศและทุกอย่างไม่เป็นอย่างที่หวัง ทุกคนในโลกก็จะลืมคุณ ไม่ใช่ว่าใครบอกเรื่องนี้กับผมเป็นพิเศษ แต่ผมเข้าใจว่าการไม่ยอมแพ้และดึงสิ่งดีๆออกมาให้ได้มันคือหนทาง เรื่องหลังนี้เคยมีคนบอกกับผม

มันสุดๆไปเลย ผมไม่สามารถอธิบายได้ ผมจะตายให้ได้ ผมไม่มีคำอธิบายใดๆให้เลย แต่มันยังไม่ใกล้ที่จะจบเลย ผมไม่ต้องการคิดอะไร ผมอยากสนุกกับปัจจุบัน ผมอยากที่จะอยู่ที่นี่ต่อไป แต่ฟุตบอลมันเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาได้เสมอ